Wet herziening partneralimentatie

Op 11 december jl. is het wetsvoorstel 'Wet herziening partneralimentatie' aangenomen door de Tweede Kamer. De intentie is dat de nieuwe wetgeving in boek 1 van het Burgerlijk Wetboek van kracht zal worden per 1 januari 2020. Wat zijn de belangrijkste wijzigingen?

Partneralimentatie duurt in het huidige wetssysteem maximaal 12 jaar. De grondslag voor partneralimentatie is de lotsverbondenheid die ontstaat door het aangaan van een huwelijk. Vanaf 2020 zal de duur wijzigen naar de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van 5 jaar. Er zijn wel een aantal uitzonderingsgevallen en de huidige hardheidsclausule wordt verruimd om maatwerk te kunnen bieden in schijnende gevallen.

Uitzonderingen 

Iedereen die vóór 1970 is geboren en minimaal 15 jaar getrouwd is geweest zal maximaal 10 jaar alimentatie ontvangen. Bij huwelijken die stranden met kinderen jonger dan 12 jaar is de alimentatieduur maximaal 12 jaar. Er wordt aangeknoopt bij de leeftijd van het jongste kind en het aantal jaren dat nog moet verstrijken voordat het jongste kind 12 wordt.

Hardheidsclausule

Na afloop van de partneralimentatietermijn kan worden verzocht om verlenging van de partneralimentatie. Dit kan op grond van ons huidige wetsartikel 1:157 lid 5 BW. Echter, het toetsingskader zal minder zwaar zijn en zal in de toekomst moeten worden verruimd. Omdat de alimentatietermijn zodanig wordt ingekort is het wenselijk dat men een lichter toetsingskader creëert voor uitzonderingsgevallen. Rechtbanken dienen de ruimte te krijgen om maatwerk te bieden om te voorkomen dat als gevolg van de kortere termijnen schrijnende gevallen ontstaan. 

Er is onder de Nederlandse bevolking een breed draagvlak voor de herziening van de partneralimentatie. Een korte alimentatieduur bevordert de financiële onafhankelijkheid van de ex-partner, is de gedachte.